Siedliska

Wcale nie muszę wyjeżdżać na wakacje do ciepłych krajów. Najlepiej, gdy na całe lato zostanę u siebie. Nad Węglewską Strugą. Nad Prosną. W wieruszowskim powiecie. Tutaj też nie brakuje słońca, przepięknych widoków, ciekawych zabytków i wartych odwiedzenia, niezwykłych,  przyrodniczo wartościowych miejsc. Wystarczy jeden dzień na rowerze wśród pól i lasów w okolicach Wieruszowa, by całkowicie się zresetować i nabrać sił do przeżycia kolejnego tygodnia. Taka wyprawa z dala od miasta, wolność, wiatr we włosach i tysiące odcieni barw cieszących oczy, to najlepsze lekarstwo na stres.

Jedno z takich ciekawych, ale mało znanych miejsc znaleźć można w pobliżu wsi Siedliska w gminie Sokolniki. Znajduje się tam rezerwat florystyczny o nazwie „Ryś”. Jest jednym z dwóch interesujących rezerwatów przyrody położonych na terenie powiatu wieruszowskiego. Pierwszy z nich, to szeroko rozreklamowany, wymieniany i opisywany we wszystkich przewodnikach i turystycznych informatorach rezerwat paproci Długosz królewski w Węglewicach. Rezerwat „Ryś” w gminie Sokolniki jest mniej znany i przez to rzadziej odwiedzany. Rezerwat „Ryś” jest rezerwatem leśnym, chroniącym naturalny las bukowy na północno – wschodniej granicy jego występowania. Obejmujący swym obszarem ponad pięćdziesiąt hektarów rezerwat utworzono w 1977 roku. Rezerwat położony jest w pośrodku niezbyt dużego kompleksu leśnego, rosnącego na żyznych gruntach o odpowiedniej dla bukowych lasów wilgotności. Składa się z kilku części. Na najniżej położonym terenie, na czarnej ziemi wytworzonej z gliniastych piasków, rośnie wilgotny, świerkowo – olszowy las. Na nieco wyżej położonym terenie dominuje las bukowy. Na terenie rezerwatu występują trzy typy zespołów roślinnych; las jesionowo – olszowy, grąd niski i las jodłowo – bukowy. Dodatkową wartością przyrodniczą rezerwatu jest występowanie tu blisko dwustu gatunków roślin zielnych. Można nacieszyć oczy niezwykłymi kształtami i barwami kwiatów o tak niezwykłych nazwach, jak  przytulia wonna, kopytnik pospolity czy kruszczyk siny. Zasadniczym celem ochrony jest zachowanie 150 letnich buków, rosnących na granicy zasięgu naturalnego. Buki w rezerwacie „Ryś” osiągają prawie 30 metrów wysokości a ich pnie mają prawie półmetrową średnicę. Pozostałe drzewa, a występują tu prawie wszystkie rodzime gatunki drzew leśnych, także dorastają znacznych rozmiarów. Do szczególnie okazałych należą dęby, olchy, jesiony, jodły i świerki. Wszystkie rosnące tu gatunki drzew odnawiają się w sposób naturalny, bez interwencji człowieka. Teren rezerwatu, jak również otaczające go kompleksy leśne są doskonałym siedliskiem wielu gatunków zwierząt. Gniazduje tu, miedzy innymi, wyjątkowo rzadki w Polsce bocian czarny. Ponadto spotkać można jastrzębia, krogulca, sowę uszatkę, myszołowa, gołębia siniaka i grzywacza, słowika szarego, wilgę i puszczyka. Z pozostałych gatunków fauny na terenie rezerwatu licznie występują żaby trawne, ryjówki aksamitne, wiewiórki i łasice. Objęta ochroną przyroda to także, a może przede wszystkim, kolory. Zieleń ma tu tysiące odcieni. Ta niesamowita gra kolorów nadaje miejscu niezwykłego klimatu, połączonego z ciszą i tak potrzebnym z dala od miasta spokojem. Każda pora roku jest dobra na spotkanie z tym miejscem. Jednak kolory najwspanialsze są tam wiosną i jesienią. Koniecznie odwiedźcie rezerwat „Ryś”, i korzystajcie z każdej chwili, aby przeżywać swoje życie blisko natury i cieszyć nią oczy.

Galeria

Komentarze