SP ZOZ Miejski Ośrodek Profi8laktyki, Terapii Uzależnień i Współuzależnienia w Wieruszowie rozpoczyna kolejną edycję warsztatów psychologicznych dla dzieci i młodzieży pn. „Ja też potrafię”. Gmina Wieruszów w ramach realizacji Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiazywania Problemów Alkoholowych na 2015 r. przekazała środki finansowe na przeprowadzenie zajęć warsztatowych. Ośrodek realizuje warsztaty już trzeci rok, dlatego można już mówić o pewnych efektach pracy terapeutycznej z uczestnikami warsztatów.
Ogólny opis pracy
Zajęcia podzielone są na 4 grupy: wiek przedszkolny, młodszy wiek szkolny, ostatnie klasy szkół podstawowych oraz młodzież w wieku gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym.
Zajęcia zbudowane są w formie pracy z grupą, jak również zawierają elementy pracy indywidualnej. Zajęcia opracowane są w oparciu o harmonogram zajęć. W każdym tygodniu opracowujemy z dziećmi inny temat z zakresu psychologii bądź kontynuujemy wątki wymagające szerszego rozwinięcia. Zajęcia dla dzieci przygotowywane są w taki sposób aby poznały część teoretyczną danej problematyki, a następnie w sposób praktyczny mogły przećwiczyć zdobytą wiedzę. Metody pracy używane na zajęciach to: miniwykład, psychodrama, ćwiczenia relaksacyjne i oddechowe, metoda twórczego myślenia, oddziaływania poznawczo- behawioralne, pantomina, gry dydaktyczne, praca indywidualna i grupowa.
Odbywały się indywidulanie konsultacje dla dzieci, które przejawiały trudności w przystosowaniu się do grupy, miały trudności z zachowaniem adaptacyjnym, bądź wykazywały jakiekolwiek inne problemy które pojawiały się w czasie prowadzenia zajęć, bądź które zgłaszali rodzice dzieci. Konsultacje takie odbywały się również dla rodziców zaniepokojonych zachowaniem swoich dzieci.
Trudności początkowe i progres poszczególnych grup
Grupa 1 (4-7 lat)
a) TRUDNOŚCI POCZĄTKOWE
· Trudności w porozumiewaniu się.
· Postawa zamknięta.
· Zachowania agresywne.
· Słabo wykształcone pozytywne wzorce zachowań.
b) PROGRES
· Na zajęciach cały czas mobilizujemy dzieci do wypowiadania się. Dzieci ćwiczą wymowę, język.
· Po roku pracy dzieci nabrały zaufania, mówią w miarę swoich możliwości, o problemach.
· W tej jak i kolejnej grupie największy nacisk kładziemy na modelowanie zachowań. Dzieci w tym wieku łatwo powtarzają formy zewnętrze, ma to zastosowanie również w przypadku eliminacji zachowań agresywnych, od modelowania przechodzimy do objaśniana danych sytuacji tak aby nie było to zwykłe odgrywanie roli, ale szło za tym zrozumienie istoty działania.
Grupa 2.(8-9 lat)
a) TRUDNOŚCI POCZĄTKOWE:
· Przejawy agresji słownej i fizycznej.
· Problemy z koncentracją.
· Trudność w radzeniu sobie z emocjami, szczególnie złością.
· Niska samoocena.
· Niska motywacja do wykonywania zadań
· Alienacja.
b) PROGRES:
· Zwiększenie samoświadomości.
· Podniesienie samooceny (dzieci, starają się już wykonywać zadania zamiast mówić że nie potrafią).
· Poprawa umiejętności wyłapywania złego zachowania u siebie i kolegów.
· Wymagania dot. słownictwa (dzieci przestały używać przekleństw).
· Poprawa umiejętności społecznych ( mówienie przepraszam, proszę, dziękuję).
· Poczucie wspólnoty (wspólne sprzątanie, angażowanie się w powierzone zadania ).
· Odpowiedzialność za siebie nawzajem (opieka nad młodszą grupą w czasie łączonych zajęć).
Grupa 3. (10-13 lat)
a) TRUDNOŚCI POCZĄTKOWE:
· Niska akceptacja siebie nawzajem w grupie.
· Niska tolerancja frustracji.
· Odreagowywanie swoich niepowodzeń na innych członkach grupy.
· Niska samoocena (myśli samobójcze jednego z uczestników) .
b) PROGRES:
· Umiejętność współpracy w grupie.
· Zwiększona samoocena.
· Nabycie umiejętności radzenia sobie ze stresem.
· Asertywne wyrażanie myśli i uczuć
Grupa 4. (14-16 lat)
a) TRUDNOŚCI POCZĄTKOWE:
· Skłonność do używek.
· Niska samoocena.
· Brak samodyscypliny.
· Niska tolerancja frustracji.
· Agresja słowna.
b) PROGRES:
· Dobra umiejętność pracy w grupie.
· Podniesienie samooceny poprzez odzwierciedlenia.
· Poprawa asertywności.
· Zwiększona samoświadomość.
· Brak oporowania.
· Zdobyte umiejętności radzenia sobie ze stresem.
· Zbudowanie w grupie poczucia wsparcia.
Oczywiście oprócz ciężkiej pracy warsztatowej dzieci miały możliwość skorzystania z atrakcji w formie wycieczek turystyczno-krajoznawczych, aktywnego świętowania Dnia Dziecka, jak również świąt bożonarodzeniowych.
Podsumowanie
Dwuletnie doświadczenie realizacji warsztatów pokazuje, że te zajęcia spełniają swoją rolę i nie chodzi tu o to, że dzieci są wyedukowane z zakresu psychologii lecz dużym sukcesem w pracy z nimi jest to, że udało nam się zyskać ich chociaż częściowe zaufanie. Budujemy w nich świadomość, że nie są same. Co tydzień w czwartek mogą przyjść na świetlice, jak zawsze na początku każdych zajęć mogą podzielić się tym co zdarzyło się u nich w tygodniu podczas tzw „rundek” w ten sposób tworzy się wieź. Rozmawiamy o rzeczach wesołych, ale także o problemach i wspólnie staramy się znaleźć ich rozwiązanie. Najwspanialsze w tej pracy jest to, że podczas właśnie takich rundek możemy przysłuchiwać się jak dzieci nawzajem starają się sobie pomóc. Wymyślają co można zrobić w danej sytuacji i najbardziej satysfakcjonujące dla nas jest to, że ich pomysły obecnie zaczynają odbiegać od tego co powiedziałyby na początku realizacji warsztatów. Nie mówimy tu o jakimś przełomie. To są małe kroki dzięki którym możemy pomóc tym dzieciom lepiej dopasować się do środowiska, poświęcamy czas ich problemom ponieważ w domu często nie ma na to czasu, uczymy jak dopasować się do środowiska i uświadamiamy, że są wartościowymi ludźmi.
Od początku realizacji warsztatów liczba uczestników wzrasta, jest to sygnał, że dzieciom podobają się zajęcia, lubią spędzać czas na świetlicy i przychodzą na nie dobrowolnie mimo, że nie jest to czas spędzany na grach i zabawach. Starsza młodzież przychodzi sama oraz przyprowadza znajomych żeby wspólnie móc razem spędzić czas, porozmawiać - jest to grupa która w trochę inny sposób potrzebuje pracy z psychologiem. Poza edukacją potrzebują rady, poczucia wsparcia oraz nakierowania ich na właściwy tor.
Dzieci przychodzące na zajęcia często borykają się z problemami emocjonalnymi, nie potrafią radzić sobie ze złością czy agresją. W bieżącym roku rozpoczęliśmy wdrażanie programu pn. TZA, czyli treningu zastępowania agresji, który o ile będzie taka możliwość chcielibyśmy prowadzić dalej w bardziej rozbudowanej formie, w nadchodzącym roku, gdyż istnieje taka realna potrzeba. Jeżeli tylko jest szansa pomóc dzieciom w radzeniu sobie w otaczającym ich świecie i pokochać samych siebie to z pewnością zasadne jest kontynuowanie warsztatów psychologicznych „Ja też potrafię”.
Zajęcia odbywają się w każdy czwartek miesiąca w godzinach 16.00 – 20.00 w salce parafialnej przy kościele pw. Św. Stanisława w Wieruszowie, ul. Warszawska 93 a. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy w w/w miejscu i godzinie lub w siedzibie Ośrodka przy ul. Kępińskiej 53. Można się również kontaktować telefonicznie na nr 627840017.
Oczywiście Ośrodek realizuje również wiele innych zadań szczegółowo opisanych na stronie internetowej: www.moptuiw.wieruszow.pl , na którą ZAPRASZAMY!