W tym roku Dzień Edukacji Narodowej w Żdżarach był obchodzony w nieco odmienny sposób niż zwykle. Nawiązano do roku 1965, wtedy to, 2 września uczniowie po raz pierwszy pojawili się w obecnym budynku szkoły.
Aby uczcić tak ważną rocznicę, społeczność szkolna z rodzicami i dziadkami rozpoczęła świętowanie od mszy, którą proboszcz Adam Sośnicki odprawił za wszystkich żyjących - pracujących i uczących się w naszej szkole oraz za tych, którzy odeszli od nas na zawsze.
Po powrocie do szkoły najmłodszy uczeń Kuba Stachulec i najstarszy Mateusz Adamski dokonali aktu odsłonięcia tablicy pamiątkowej – ufundowanej przez Zarząd Stowarzyszenia Rozwoju Wsi Żdżary i Wiewiórka. Tablica została umieszczona na ścianie holu szkoły.
Dalsze uroczystości kontynuowano na świetlicy. Uczniowie klas I-III w humorystyczny sposób przedstawili zmieniającą się modę strojów uczniowskich na przestrzeni dziejów ludzkości. Pojawili się troglodyci, mieszkający w jaskiniach, gdzie świetnie się czuli, ale i uczyli. Jednakże początki powstania szkół ,,zawdzięczamy’’ starożytnym Grekom i ich myślicielom, którzy to wprowadzali dzieci w nowe tajniki nauki. Kolejne wieki zmieniały szkoły i uczniów, pojawili się średniowieczni rycerze w zbroja gotowych do walki za wybranki swoich serc, jak również uczący się dobrych manier. Charakterystyczni krakowscy żacy nawiązali do szkolnictwa polskiego. Egzotyczni Indianie w odmienny sposób nauczali swoje dzieci, ale ich stroje stanowią atrakcję zarówno dla chłopców, jak i dla dziewcząt. Warto było również przypomnieć stroje szkolne naszych dziadków i rodziców, te sprzed 50 lat. Odmiennością okazały się mundurki ministra Giertycha. Co do strojów współczesnych, wszyscy wiemy, duża dowolność, ale …, pięknie prezentują się uczniowie w galowych strojach, które są takie same jak były 50 lat temu.
Klasy starsze montażem słowno-muzycznym wspominały ,,ciężkie’’ życie uczniów w szkole, tej dawnej i dzisiejszej oraz trud nauczycieli, jaki wkładają w ,,wymyślanie sposobów utrudniania życia uczniom’’. Jednak puenta przedstawienia nie pozostawiała złudzeń: ,,ze szkołą jest trudno żyć, ale bez niej jeszcze trudniej’’.
Dyrektor szkoły Piotr Zawada przedstawił prezentację multimedialną nawiązującą do przeszłości oświaty w Żdżarach. Opowiedział o początkach żdżarskiego szkolnictwa, związanego z Komisją Edukacji Narodowej w XVIII wieku, gdzie 225 lat temu szkoła parafialna w Żdżarach została przekształcona w szkołę elementarną i wówczas nauczyciel uczył 10 chłopców i 5 dziewcząt.
W XIX wieku mieszkańcy pobudowali pierwszy budynek szkoły, który z biegiem czasu uległ zniszczeniu, kolejny powstał dopiero w 1904 r. Wówczas w Żdżarach nauczycielem był Kazimierz Cichecki - społecznik i wielki miłośnik muzyki, założyciel Orkiestry Dętej. Następnie uczył Włodzimierz Szewczuk. Pierwszym kierownikiem w okresie międzywojennym został Andrzej Maciejewski, a po jego śmierci w 1938 r. funkcję tę pełnił Ignacy Domański. Po II wojnie światowej kierownikami – dyrektorami pozostawali: Józef Tanierski, Stanisław Michalski, Zdzisław Szczepański, Eugeniusz Wejner (on był inicjatorem pobudowania obecnego budynku szkoły), Ryszard Rydzewski, Andrzej Dratwa i Piotr Zawada. 1 lipca 1948 r. w Żdżarach powstaje Państwowe Przedszkole, a długoletnią nauczycielką była Pani Marianna Jarmolińska, która włożyła bardzo dużo serca w pracę z najmłodszymi.
Po zakończeniu prezentacji, uczniowie symbolicznym kwiatkiem róży podziękowali nauczycielom i pracownikom obsługi za ich obecną pracę i trud włożony w wychowanie i nauczanie. A dla uczczenia minionych 50 lat każdy uczestnik otrzymał kawałek okolicznościowego tortu.
Na zakończeniu tak pięknych dwóch uroczystości Rada Rodziców zaprosiła wszystkich pracowników Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Żdżarach na wspólne spotkanie.
Piotr Zawada, Lila Zawada