Odszedł jeden z wybitnych. Artykuł Zenona Magaja

1 lutego 2021 roku odszedł na tamten świat najwybitniejszy polski kolarz Ryszard Szurkowski. Jedna z gazet pisząc o tym wydarzeniu dała tytuł „Był naszą dumą w mrocznych czasach”. Pewnie pisał to redaktor którego wtedy nie było na świecie. Młodzi dziennikarze ukształtowani przez opluwaczy czasów PRL, nazywając te czasy komuną której w rzeczywistości w Polsce nie było, nie mają o tamtych czasach zielonego pojęcia i przyjmują do wiadomości tylko to co było złe bo i zło też występowało. Im po prostu wbito do głowy, że wtedy to były tylko nagie haki i ocet na półkach. To prawda że w polityce zagranicznej nie było zbyt ciekawie, w sferze zaopatrzenia w produkty też nie ale przypadków śmierci głodowej nie notowano. Wracam do Szurkowskiego. Jego chłopięce lata jak i moje przypadły, kiedy na polskich drogach i nie tylko brylował bożyszcze tłumów Stanisław Królak. Później próbowali mu dorównać Wilczewski ,Fornalczyk, Gazda. Lata 70-te kiedy zaczął jeździć Ryszard obrodziły takimi talentami jak Szozda, Kowalski, Hanusik, Czechowski, Nowicki, Lang. Mieli oni wspaniałego trenera Henryka Łasaka, który wychował to liczne grono kolarzy i był z nich dumny. Kiedy nie było jeszcze w domach telewizorów słuchaliśmy z radia komunikatów z Wyścigu Pokoju i cieszyliśmy się jak Królak ogrywał Kapitonowa( ZSRR) czy Schura (NRD). W latach siedemdziesiątych to był już szał przed telewizorami, byliśmy potęgą kolarstwa, zdobywaliśmy medale na olimpiadach i mistrzostwach świata. Nie da się porównać czasów Wyścigu Pokoju z Tour de Pologne. Ten ostatni to tylko namiastka tego pierwszego mimo wielkiego szacunku do pana Langa.

Pomimo tych mrocznych siermiężnych czasów jak chcą niektórzy mieliśmy innych wybitnych np. lekkoatletów –Sidło, Rut, Chromik, Zimny, Piątkowski, Szmidt, Komar, Kirszensztein-Szewińska, Kłobukowska, Krzesińska, Ciepła, Rabsztyn. Byli wspaniali ciężarowcy- Paliński, Baszanowski, Smalcerz, Zieliński, Kaczmarek. A w boksie medale zdobywali-Chychła Pażdzior, Adamski, Walasek, Pietrzykowski, Kasprzyk, Kulej, Grudzień , Bendig, Olech.

Wspaniałe łyżwiarki to Seroczyńska i Pilejczykowa. Potęgą byliśmy w szermierce - Pawłowski, Zabłocki, Ochyra, Zub, Franke, Parulski Woyda. Strzelcy – Zapędzki i Mauerowa.

Nie mogę pominąć siatkarzy piłkarzy ręcznych czy nożnych. Szczególnie cieszyliśmy się gdy nasi dokładli Rosjanom i Niemcom.Toczyliśmy zawzięte pojedynki z reprezentantami Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Ileż to było radości gdy nasi wygrywali, słuchało się Mazurka Dąbrowskiego, na masztach powiewała biało czerwona flaga a nasi zawodnicy mieli na piersiach białego orła a nie sierp i młot. I gdzie tu te mroczne i siermiężne czasy! Gdzie ta niewola. Będąc przy sportowcach wspomnę tylko kilku wybitnych trenerów, Roguski, Drużbiak, Szelest, Stamm , Szydło, Górski, Wagner, Łasak.

Przeniosę się teraz w świat muzyki piosenki ,filmu i aktorstwa. W tych mrocznych czasach śpiewały Filipinki, Alibabki ,Czerwone Gitary ,Niebiesko Czarni, Wawele, Skaldowie, piosenkarki - Przybylska, Santor, Koterbska ,Jarocka, Rodowicz, Rusowicz, Kunicka, Villas, Barbara Dunin i Zbigniew Kurtycz, Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski, Andrzej i Eliza, Majdaniec, German, Demarczyk, Rolska, Prus, Piotr Szczepanik i Zbigniew Wodecki. Piosenki tych wykonawców były melodyjne z logicznymi tekstami, chętnie też śpiewane przez rzesze Polaków. Warto też wspomnieć o Łódzkiej Szkole Filmowej czy Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Szkoły te wydały wspaniałych reżyserów i aktorów którzy byli przez publiczność uwielbiani. Kręcili filmy-Wajda, Antczak, Kieślowski, Munk, Hofman i inni. A takie filmy jak Zakazane piosenki, Kanał, Ziemia Obiecana, Panny z Wilka, Matka Joanna od Aniołów, Rękopis znaleziony w Saragossie zasługiwały na wiele Oscarów. Niestety działająca wtedy żelazna kurtyna działała w dwie strony i ze względów finansowych filmy ze wschodu nie miały możliwości Oscarami podbijać rynek amerykański. Po przewrocie osłodzono Wajdę Oscarem za całokształt. Polacy chętnie oglądali filmy amerykańskie ale darzyli uznaniem filmy polskie. Tysiące Polaków oglądało filmy oparte na dziełach Sienkiewicza wspominając je po dzień dzisiejszy. W filmach grały wspaniałe aktorki i aktorzy- Jędrusik, Barańska, Dymna, Seniuk, Śląska, Winnicka, Cybulski, Holoubek, Wołłejko, Hanuszkiewicz, Pokora, Voit, Wilhelmi, Opania, Machalica, Hańcza, Kowalski. Kabareciarze bawili nas po pachy-Gołas, Michnikowski, Dziewoński, Kobuszewski, Laskowik, Smoleń, no i oczywiście panie Bielicka i Kwiatkowska. Jak ci kabareciarze potrafili omijać ówczesną cenzurę, wstawiano czasem wyraz zastępczy lub robiono niespodziewaną pauzę i widownia już wszystko wiedziała. Większość wymienionych w artykule sportowców i artystów opuściła ten świat. Wielu z nich pozostało w pamięci starszego pokolenia. Młodzi mają już swoich idoli, świat nie stoi przecież w miejscu. Mamy i dziś niezłych sportowców cieszymy się sukcesami naszych siatkarzy podziwiamy kibiców siatkówki wśród nich babcie i dziadków z wnukami. Złe wrażenie pozostawiają kibice, a raczej kibole, których interesują ustawki burdy odpalanie i rzucanie na boiska rac. Trudno.

Żyjemy w czasach w których przez ostatnie 25 lat zaszły ogromne zmiany. Technika w tym elektronika przekręciła nam świat. Mamy dostęp do wszystkiego nie wychodząc nawet z domu. Szkoda tylko, że doprowadzono w kraju do międzyludzkiej nienawiści do złych stosunków z sąsiadami. Szkodzi to krajowi - a może po prostu tacy już jesteśmy.

Zenon Magaj

Galeria

Komentarze