Co czuje niepełnosprawne dziecko?

2015-07-02 08:51

Niepełnosprawne dziecko – co czuje w codziennym życiu?

Z czym nam kojarzy się dzieciństwo? Z czasem beztroski, rodzinnym domem, zabawą z rówieśnikami. Z czasem pełnym dziecięcej, szczerej, niczym niezmąconej radości. Dzieci to „wulkany energii”, które z wielką ufnością podchodzą do otaczającego świata i ludzi. Mimo wspomnianej radości również dziecko odczuwa lęk i niepokój. Niepewność nie jest mu obca – każdego dnia nabywa nowych umiejętności i krok po kroku doświadcza życia. W życiu napotyka na wiele przeciwności, spotyka się z różnymi sytuacjami, których nie rozumie. Gdy jest małe bardziej ufa, gdy dorasta zaufanie do ludzi nierzadko maleje. W procesie dorastania popełnia wiele błędów, z których w czasie dorosłości społeczeństwo każe mu się rozliczyć. Często się wstydzi, ale popełnianie błędów jest nieodzownym elementem poznawania świata i uczenia się życia. Młody człowiek wkraczający w życie zaczyna zdawać sobie sprawę z piękna świata, ale i wielu niebezpieczeństw.

Niepełnosprawne dziecko w życiu ma podwójnie gorzej. Czuje impulsy ze świata zewnętrznego z podwojoną siłą. Jeśli ma kochających, oddanych rodziców odczuwa miłość, szczęście i zadowolenie. Osoba z niepełnosprawnością od najmłodszych lat jednak styka się z wieloma barierami. Odczuwa nie tylko ograniczenia ciała, ale również nierzadko niechęć ze strony społeczeństwa. Spotykając się z trudnościami życiowymi, niechęcią i bolesnymi stereotypami, które niestety wciąż istnieją w naszym świecie. Społeczeństwo polskie jest coraz bardziej otwarte na ludzi z niepełnosprawnością. Powstają specjalne fundacje i stowarzyszenia, które wspierają dzieci i osoby dorosłe w codziennym życiu. Nieustannie też rośnie liczba placówek integracyjnych (przedszkoli, szkół). Pracownicy tego rodzaju szkół to osoby z odpowiednim doświadczeniem i wiedzą. Kładą nacisk na edukację oraz owocną integracje dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi. Nauczyciele dokładają wszelkich starań, aby zabawy i gry były dostosowane do potrzeb i możliwości psychiczno – fizycznych zarówno zdrowych i niepełnosprawnych uczniów. Dzięki takim zabawom zdrowe dzieci mogą doświadczyć i uświadomić sobie, że zabawa z niepełnosprawną koleżanką/kolegą też może być fajna i może dawać mnóstwo radości. Niepełnosprawni uczniowie natomiast dzięki dopasowanym zajęciom nie czują się odizolowane od reszty grupy. Dziecko, które nie może bawić się ze swoimi rówieśnikami z powodu niesprawnych rąk lub nóg czuje się gorsze. Często odczuwa lęk i złość. Odsuwa się od grupy i boi się spędzać czas w szkole lub przedszkolu. Jeszcze niedawno dzieci niepełnosprawne były narażone na negatywne, wręcz agresywne zachowania ze strony swoich kolegów i koleżanek, które nie rozumieją problemu niepełnosprawności. Dziś nadal doświadcza takich zachowań – są one jednak już rzadkością. Pracownicy szkół i przedszkoli starają się od najmłodszych lat „oswajać” uczniów zdrowych z niepełnosprawnością. Dzieci biorą udział w specjalnych zajęciach z psychologami i pedagogami – podczas ich trwania specjaliści przybliżają zdrowym dzieciom świat ich niepełnosprawnych kolegów – uczą ich wrażliwości na potrzeby osób niepełnosprawnych. Pokazują, że każdy człowiek (bez względu na stan zdrowia) pragnie być akceptowany i lubiany. Z roku na rok powstaje coraz więcej filmów animowanych – bajek, które poruszają problem niepełnosprawności. Bajka – jej przekaz szybciej trafi do świadomości dziecka niż słowa nauczyciela. Powstaje coraz więcej placów zabaw dostosowanych do dzieci poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zwiększająca się liczba takich miejsc bardzo cieszy. Dziecko niepełnosprawne, jak każde inne ma marzenia i pragnienia. Chce się czuć normalnie i naturalnie wśród swoich kolegów. Często niestety nawet proste zabawy i gry przez niesprawność fizyczną i problemy ruchowe stają się niedostępne. Dużą blokadą są architektoniczne, których niestety w naszym kraju wciąż jest wiele.

Zdrowy człowiek często nie zdaje sobie sprawy, jak wiele radości może sprawić niepełnosprawnemu dziecku z pozoru prosta i łatwa zabawa. Nie doceniamy swojej sprawności. Dla wielu zdrowych dzieci wspólna zabawa w przedszkolu, na podwórku czy jazda na rowerze jest absolutnie naturalna. Dla dziecka niepełnosprawnego jest to sfera marzeń – cieszy się ono z każdej, nawet najkrótszej chwili zabawy. Możliwość integracji z innymi dziećmi wpływa pozytywnie nie tylko na fizyczny stan dziecka niepełnosprawnego, ale również na jego prawidłowy rozwój emocjonalny i psychiczny. Przebywanie z rówieśnikami jest formą rehabilitacji. Społeczeństwo coraz częściej dostrzega potrzeby osób niepełnosprawnych. Dużą rolę w procesie integracji odgrywają rodzice, którzy wychowują swoje zdrowe dzieci w atmosferze tolerancji – rodzice, którzy nie boją się mówić swoim dzieciom o niepełnosprawności. To dzięki nim rosną nam młodzi , wrażliwi na potrzeby drugiego człowieka obywatele. Jesteś rodzicem? Mów od najmłodszych lat swojemu dziecku o niepełnosprawności. Nie traktuj tego tematu jak tabu . Pokazuj swojemu dziecku, że inność i odmienność każdego człowieka może być piękna. Każdy jest inny – mamy różne potrzeby, pragnienia. Różnimy się wiekiem, doświadczeniem, wyglądem, pochodzeniem etnicznym, poglądami. Różnimy się także sprawnością fizyczną. Jeśli nie będziemy bali się niepełnosprawności, jeśli będziemy ją traktowali jako naturalny element świata i rzeczywistości będziemy żyli w otwartym na potrzeby innych społeczeństwie. – dzieci niepełnosprawne dzięki temu od najmłodszych lat będą czuły się naprawdę akceptowane. Inność i odmienność każdego człowieka może być atutem i prawdziwą wartością.

Więcej informacji na ten temat możecie Państwo zasięgnąć na stronie www.PartnerFirm.pl oraz pod numerem telefonu 537 990 017, http://partnerfirm.pl/niepelnosprawne-dziecko-co-czuje-w-codziennym-zyciu/ https://www.youtube.com/watch?v=-PgV9-To1Zk